



















Одоогоос 100 жилийн өмнөх буюу 1920 оны Бельги Улсын уурхайчид (нүүрс олборлогчид) газрын гүнд хүнд хэцүү ажлын өдрүүдийг туулж, эрчимтэй хөгжиж буй аж үйлдвэрийн хувьсгалыг дэмжихийн тулд үнэт нөөцийг олборлож байв.
Харанхуй уурхайн гүнээс гарч ирэхдээ тэд хөл хөдөлгөөн ихтэй өргөгч шатны давчуу зайг хуваалцаж, өдрийн гэгээ рүү хамтдаа өгсөж байна. Өдөр тутмын энэхүү үйлдэл нь тэдний хамтын зовлон зүдгүүрийг илэрхийлээд зогсохгүй ажил хөдөлмөр, амьдралдаа бие биедээ түшиглэдэг уурхайчдын нөхөрлөлийн мэдрэмжийг бий болгосон юм. Тэдний ярианы чимээ өргөгч цамхагийн трос шажигнахтай холилдон газрын доорхи гүнд үүссэн эв санааны нэгдлийг цуурайтуулсан өвөрмөц хэмнэл үүсгэж байжээ.
Уурхайчдын ядарсан царай нь ихэвчлэн нүүрсний тоосонд дарагдсан шаргуу хөдөлмөр, золиослол, тэсвэр тэвчээрийн түүхийг өгүүлдэг. Тэдний арьсанд шигдсэн үрчлээс, атираа бүр нь аюултай нөхцөлд олон цаг зарцуулдаг хөдөлмөрийнх нь тусгал юм. Хувцас, арьсанд нь наалдсан нүүрсний тоос нь хүндэтгэлийн тэмдэг болж, улс орныхоо аж үйлдвэрийг хүчирхэгжүүлэхэд тэдний зүтгэл, үүрэг гүйцэтгэсний гэрч болж байв. Эдгээр хүмүүс олон талаараа гадаргын дор нуугдаж байсан аюулыг үл тоомсорлож, шийдэмгий, хатуу ширүүнээр бэрхшээлийг даван туулж, ажилчин ангийн сүр сүлд нь болж байлаа.
Уурхайчдыг өргөгч шатнаас гарч, цэвэр агаарт гарах үед уурхайн харанхуй, өдрийн гэгээ хоёрын хоорондох эрс ялгаатай байдал нь тэдний өдөр тутмын амьдрал дахь тэмцлийн тухай сэтгэл хөдөлгөм сануулага болдог байж. Эдгээр давчуу нөхцөлд бий болсон нөхөрлөл өргөгч шатнаас ч хальж, тэдний нийгэм дэх нөхөрлөл, сүлжээг бий болгосон. Нүүрс олборлох туршлага, бие махбодийн болон сэтгэл санааны сорилтууд нь эдгээр хүмүүсийн хооронд хүчтэй холбоог бий болгож, уурхайчин, хурдацтай өөрчлөгдөж буй нийгмийн салшгүй нэг гишүүн гэдгээ баттай баталсан. Ихэнхдээ үл тоомсорлогддог тэдний түүхүүд Бельгийн түүхэнд өөрчлөлт шинэчлэлтийн эрин үед бэрхшээлийн өмнө хамт олны болон тэсвэр тэвчээрийн чухлыг онцолсон нэг түүх юм.
Уул уурхайн салбар Монгол Улсын гол суурь болж буй өнөө цагийг 100 жилийн дараа ч ийнхүү дурсах нь тодорхой. Үйлдвэржилт, хөгжлийн эрин үед дэлхийн аль ч улсад уурхайчдын хийсэн бүтээсэн болгон улс орны хөгжлийн үндэс болж байдаг нь бахархам үнэн юм.











