



















Донтолт аюултай. Донтолт ямар ч хэлбэрээр илэрч болно. Гэхдээ хамгийн аюултай нь улстөрчдөд илрэх “эрх мэдлийн донтолт”. Эрх мэдэл, амжилтад донтох эмгэгийг “hubris syndrome” гэнэ. Эмгэг илэрч байгаа шинж тэмдэг нь захирах, зандрах, дарангуйлах, тушаах. Танил дүр зургууд нүдэнд тань үзэгдэв үү?...
Эрх мэдэлд "донтон" синдромтох дарга нарын удирдах арга барил нь эцгийн буюу захирах гипнозоор илэрнэ. Энэ бол коммунист дарангуйлагчдын идеалоги. Бидний монголчууд цагаан морин жилийн ардчилсан хувьсгалыг үзэж, хувийн өмч, чөлөөт зах зээл, хэвлэн нийтлэх эрх чөлөө, үг үзэл бодлоо илэрхийлэх эрхээ эдлээд 34 жил өнгөрчээ. Яах аргагүй зол завшаан. Өдгөө бидний эрхэмлэн тээж, ирээдүй үедээ өвлүүлэх үнэт зүйл бол “ардчилал, эрх чөлөө” юм.
Гэвч өнөөдрийн бидний эрхэмлэн тээх үнэт зүйлсийг "доромжлон гутаах" улстөрчдийн бүхэл бүтэн үе мэндэлжээ. МАН-ын төлгөн коммунистуудын карьер төө өсөж, эрх мэдэлд донтох "эмгэгт" автаж эхлэв бололтой. Эхний жишээ бол өнөөгийн хотын дарга Х.Нямбаатар. Сүржин нь дэндсэн хотын дарга албан тушаалд томилогдох үедээ:-Ядаж ажлаа аваад сар болсны дараа угаадсаа цацаарай гэж дөвчигнөж байв. Шаралхуу ч юм шиг шазууртай ч юм шиг. Хэгжүүн ч юм шиг хэрүүл ч юм шиг. Нийслэлчүүд нэг ийм үг дугарахаар загнадаг, асуулт асуувал чичилдэг даргатай болоод жил тойрох нь. Нийтэд үйлчлэх албан тушаалтан л юм хойно сэтгүүлчид асуулт асууна. Бууны нохойгоор нь дуудна. Иргэд: “хот бохир байна дарга аа” гэхээр чи юу гээд байгаа юм өөрөө цэвэрлэхгүй юу гэж дээрэлхэнэ. Иргэддээ ингэж хатуурхдаг юм чинь тойрон хүрээлэгчдийнхээ тархийг "эргэтэл" загнадаг биз. Даваа гарагт Хан-Уулын Имартыг тойрсон хоёр чиглэлд зам хааж хөдөлгөөнийг нам зогсоож "сюрприз" барина гэдэг бол нийслэлчүүдийн ажил амьдралыг юман чинээ тоохгүй зориг. Ийм тэнэг зориг зөвхөн өөрт оногдсон эрх мэдэлдээ донтон “сагаж” байгаа даргаас л гарна. Зуны өргөн дэлгэр, найр наадмын цагаар "нам жим" байснаа гэнэт есдүгээр сард ажил амьдрал бужигнах үеэр зам засвараа давхцуулдаг “экстрим шийдэлтэй”. Шүүмжилсэн нэгний ам руу “алгадаж” “шезотой бацаанаар” нь дуудаад зогсож байдаг “танхай” даргатай бид ч загнуулсаар цөхөрсөн, түгжирсээр ч цөхөрлөө. Эцэст нь загнуулж зандруулж цөхөрсөн иргэд бид ч “Стокольмын синдром”-той болж байна. Арваннэгдүгээр сарын дундуур гэхэд л бид “зовж зовж” зам дээр хэрэлдэж өнжөөгүй юм шиг “шинэхэн хучилттай ” замуудаа хараад нийтээрээ огшиж, нийслэлээрээ уярах биз ээ...
Орон нутгийн сонгуулийн сурталчилгаа эхлэх дөхөж, үүнтэй давхцаж эхэлсэн зам засварын ажилдаа хотын дарга ямар дүн тавиулахыг удахгүй харцгаана...
Дарангуйлалд өртөж бие сэтгэлээр хохирчхоод зарим нэг өгөөмөр зан байдалд нь талархаж байгаа бол Стокгольмын синдром мөн.










